Сте го слушнале ова милион пати – родители на постари деца им го упатуваат предупредувањето на родители на помали деца: „Само почекај да стане тинејџер!“
Што тогаш треба да прави родителот? Нашите преслатки деца во одреден момент неизбежно ќе станат тинејџери. Ако сакате да избегнете „страшен“ тинејџер, ова се неколку работи на кои треба да ги научите вашите помали деца сега.
Доколку вашето дете ги нема овие вештини, тогаш голема е веројатноста да биде прилично лош тинејџер.
Одговорност
Учењето на децата да преземат сè поголема одговорност соодветна на возраста се исплати подоцна во животот. Кога децата преземаат улога да придонесуваат за семејството, тие имаат повисока самодоверба. Во предучилишните установи во Монтесори, на пример, децата се учат да се вклучат во „вежби на практичен живот“ кои поттикнуваат чувство на компетентност, автономија, независност и да се биде дел од заедницата. Децата уште од мали учат дека нивните постапки се важни и ценети и дека од сите се очекува да работат заедно и да придонесат за поголемо добро.
Како да ги изразува емоциите со почит
Денешната родителска култура ги поттикнува децата да ги изразат своите чувства. Учењето на децата како да се однесуваат и да комуницираат со почит е важна вештина. А детето е способно да учи рано. Ако постојано им ја повторуваме оваа лекција, таа станува дел од структурата на децата. Исто така, императив е ние, возрасните, да ја моделираме комуникацијата на тешките емоции со голема почит, вклучувајќи ја и нашата сопствена фрустрација.
Управување со стрес и толеранција на фрустрацијата
Лимбичкиот систем, понекогаш познат како „емоционален мозок“, е дел од нашиот мозок кој е одговорен за регулирање на емоциите. Кога сметаме дека сме во опасност, без разлика дали опасноста е физичка или емоционална, лимбичкиот систем се активира, подготвувајќи нѐ за борба или бегство. Лимбичкиот систем е одговорен, во голем дел, за опстанокот на нашиот вид. Со тоа кажано, одредена забрана не е исто ниво на „закана“ како да бидете нападнати од тигар. Како такво, учењето да ги регулираме емоциите, да одржуваме перспектива и да се смируваме се важни вештини кои им помагаат на децата (и на возрасните) да чувствуваат поголема контрола.
Регулирањето на емоциите, исто така, ни помага да добиеме поголем пристап до нашиот мозок за размислување. Мозокот што размислува генерално се исклучува кога емотивниот мозок е силно активиран. Затоа, важно е да ги научите малите деца како да се смируваат и како да идентификуваат знаци на стрес.
Вредноста на напорната работа и трпението
Во денешната култура на моментално задоволување напорната работа не секогаш се препознава како нешто од вредност, но сепак е од суштинско значење за успехот во зрелоста. Способноста да се применува постојан напор за завршување на некоја задача (без разлика дали задачата е „забавна“ или не) е витален услов за повеќето модерни работни места. Нашите деца добиваат самодоверба додека го пробиваат отпорот и се соочуваат со предизвици.
Секогаш ќе бидете тука за нив
Точно, ова само по себе не е „вештина“. Но, силната врска со вашето дете ја поставува основата за тоа да се чувствува безбедно да се посвети на учењето на вештините наведени погоре и да остане поврзано со вас додека ги истражува алтернативните идентитети за време на адолесценцијата подоцна. Според истражувањето на Алан Бут, родителите имаат големо влијание врз развојот на мозокот на нивните деца. Во процената на разликите помеѓу адолесцентите кои имале блиски односи со нивните родители и оние што немале, Бут открил дека адолесцентите кои се склони кон високоризично однесување имаат значително помала веројатност да се вклучат во тоа ако имаат силна врска со нивните родители.
Веста целосно е преземена од deca.mk
Можеби ќе ве интересира:
